Peru!

Na wakacje wybrałam się do Peru. Spędziłam tam niesamowite 8, a właściwie 6 dni! Jak w tak krótkim czasie zobaczyć jak najwięcej i jak to zrobić na kieszeń au poor? Zaraz się dowiecie!
Zaczęłam od kupna biletów w cenie $560 z San Francisco. Z New York i generalnie ze wschodniego wybrzeża bilety są tańsze. Można złapać okazję, gdzie bilety w jedną i drugą stronę wynoszą około $300.
Z San Francisco leciałyśmy do Limy z przesiadką w San Salvador. W związku z tym, że anulowali nam lot dostałyśmy bilety na lot American Airlines z przesiadką w Miami.
Do Limy doleciałyśmy późnym wieczorem i wzięłyśmy taksówkę do hotelu. Za nic w świecie nie wypożyczajcie auta w Peru! Jedyna zasada jakiej tam się trzymają to zatrzymanie się na czerwonym świetle, a tak to jeżdżą jak chcą. Dosłownie!
Zatrzymałyśmy się w Ibis Hotel i następnego dnia udałyśmy się na Mistura Food Festival. Każdego roku we wrześniu odbywa się festiwal jedzenia i trwa cały tydzień. Opłata za wejście wynosi 25 soles za osobę. Dużo budek z jedzeniem, znajdziecie tam prawdziwe peruwiańskie jedzenie (świnkę morską, ceviche itd.), jak również alkohol (pisco sour) i różne słodycze i przekąski.
Następnego dnia rozpoczynałyśmy naszą przygodę z Peru Hop. Jest to firma, która oferuje wycieczkę obiazdową po Peru. Możesz wybrać długość wycieczki, gdzie chcesz się udać i skąd chcesz jechać. Oprócz Peru oferują również wycieczkę po Boliwii. W związku z tym, że my nie miałyśmy za dużo czasu (wielka szkoda!) wybrałyśmy 3 dniową wycieczkę z Limy do Cusco, za którą zapłaciłyśmy $159.
Gdy bookowałyśmy wycieczkę okazało się, że firma ma zniżki do hosteli/hoteli na całej trasie, tak więc w tym czasie zaczęłyśmy bookować hotele, w których zostaniemy po drodze do Cusco. Tak się stało, że czekając po hotelem Ibis zaczęłyśmy się zastanawiać, czy w końcu wykupiłyśmy wycieczkę, ponieważ żadna z nas nie miała wydrukowanego potwierdzenia, jak również na e-mailu nic nie znalazłyśmy. Po tym jak zobaczyłyśmy jak autobus Peru Hop nas mijał byłyśmy już pewne, że nie wykupiłyśmy jednak wycieczki, ale pobookowałyśmy wszędzie hotele! I co teraz? Okazało się, że biuro Peru Hop jest 7 minut drogi od nas, ale była godzina 7, a oni otwierają dopiero o 9. Tak więc zdecydowałyśmy się na dwugodzinne śniadanie w pobliżu. Gdy otworzyli biuro powiedzieli nam, że mogłyśmy do nich zadzwonić, bo mają przekierowanie rozmów na ich komórki i by zawrócili dla nas autokar, Ale tak się stało, że już kupiłyśmy bilety na autobus do Paracas. Bez problemu udało nam się dogadać z nimi, że dołączymy do całej wycieczki w Paracas.
Pojechałyśmy autobsem Cruz del Sur do Paracas i nie żałuję! Zapłaciłyśmy 65 soles za miejsca VIP i takiej wygody w życiu nie miałam! Duże rozkładane fotele z podnóżkami, własny ekran, na którym można było obejrzeć film/serial, darmowy posiłek, kocyk i poduszka!
Niestety w związku z tym, że wzięłyśmy zwykły autobus ominęło nas zobaczenie miejscowości Chincha.
Do Paracas dotarłyśmy koło godziny 18:00, zakwaterowanie miałyśmy w hostelu Kokopelli, w którym po okazaniu opaski, że jesteśmy z Peru Hop otrzymałyśmy około 20% zniżki. Zabookowałyśmy pokój z prywatną łazienką za który zapłaciłyśmy koło 104 soles. Śniadanie było wliczone w cenę - wybór niestety nie był za duży. Gdy siedziałyśmy przy barze w hostelu znalazł nas Nilo - nasz guide, z którym miałyśmy podróżować przez całą drogę aż do Cusco. Zaprosił nas na kolację, gdzie będzie również reszta grupy. Byliśmy w restauracji, mieliśmy drinki za darmo, spędziliśmy trochę czasu w hostelu i poszliśmy zrobić ognisko na plaży.
Następnego dnia odbyła się wycieczka do Ballestas Island, gdzie można było zobaczyć lwy morskie, a następnie do rezerwatu przyrody (koszt za obie wycieczki to $15)
Po obejrzeniu atrakcji ruszyliśmy w drogę do Huacachina (albo jak niektórzy to nazywają Huacafuckingchina :D ), gdzie zatrzymaliśmy się w hostelu Casa de Arenas, za który zapłaciłyśmy 60 soles. Po dotarciu na miejsce i zjedzeniu wybraliśmy się na przejażdżkę po pustyni i sandboarding (50 soles/$15 za osobę). Było to jedno z najlepszych doświadczeń w moim życiu! Po powrocie Peru Hop zorganizowało nam grilla, za którego się płaciło 25 soles za osobę (wliczone w to drinki). Włóczyliśmy się nocą po miejscowych barach i jakoś nad ranem wróciliśmy do hostelu (który swoją drogą nie był najlepszych lotów - nie ma ciepłej wody, gdy więcej osób bierze prysznic - ale da się przeżyć jedną noc). Rano wybraliśmy się do miejscowej domowej restauracji, gdzie pokazywali jak robią ceviche - polecam każdemu! Pojechaliśmy do winiarni, gdzie pokazali nam proces robienia wina i mieliśmy darmowy tasting. Po drodze do Cusco zatrzymaliśmy się na chwilę w Nazca, żeby zobaczyć rysunki/linie. Miałyśmy overnight bus z Huacachina do Cusco, co było męczące, ale najgorsza i tak była choroba wysokościowa, którą miałam następnego dnia w autobusie. W sumie przespałam cały dzień i starałam się nie ruszać z miejsca, bo ilekroś wstawałam miałam zawroty głowy i zaćmienie. Wieczorem dotarliśmy do Cusco i czułam się już zdecydowanie lepiej.
W Cusco zatrzymałyśmy się w mega fancy hotelu Sonesta, gdzie za dwie noce zapłaciłyśmy $306. Ale naprawdę było wydać te pieniądze. Był to najlepszy hotel w jakim w życiu spałam!
Kolejnego dnia wybrałyśmy się do Machu Piccu. Z Cusco musiałyśmy wziąć taksówkę za 100 soles w jedną stronę do Ollantaytambo, skąd miałyśmy pociąg ( Inca Trail za $124 w dwie strony) do Machu Piccu. Niestety jak tam dotarłyśmy okazało się, że to nie wszystko! Ponieważ musiałyśmy (generalnie można zrobić hiking, ale jest to pod górkę, w dodatku gęstość powietrza jest tam bardzo rzadka, więc my się do tego zupełnie nie nadawałyśmy) kupić bilet na autobus do Machu Piccu, który wynosił około 84 soles (była możliwość zapłaty $24). Gdy stanęłyśmy w kolejce do autobusu okazało się, że musimy iść na centrum miasteczka i wykupić bilet wstępu do Machu Piccu w kwocie 128 soles. Gdy wreszcie dotarłyśmy do Machu Piccu temperatura wynosiła 35 stopni. Niestety nie udało mi się wejść na najwyższy szczyt Machu Piccu ze względu na problemy z oddychaniem i gotowanie się w długich czarnych jeansach. Przejście przez Machu Piccu zajęło nam około dwie godziny, co było dla nas zaskoczeniem, bo specjalnie bylet powrotny do Ollantaytambo wykupiłyśmy na godzinę 19. W związku z tym spędziłyśmy ponad 6 godzin w miasteczku Machu Piccu jedząc i kupując koce z lamy na targu (sic!).
Kolejnego dnia miałyśmy wylot z Cusco do Limy, gdzie musiałyśmy zmienić hotel, ponieważ na Expedii podczas bookowania była informacja, że ten hotel ma bar i restaurację. Po dotarciu na miejsce zostałyśmy poinformowane, że niestety nie mają takich udogodnień. Przeniosłyśmy się do jakiegoś fancy hotelu, gdzie płaciłyśmy $200 za noc. Jednakże i tak najlepszym hotelem był ten w Cusco, a śniadanie tam było niesamowite! Cały dzień spędziłyśmy na relaksie przy basenie z drinkami w ręce. W związku, że była to nasza ostatnia noc wybrałyśmy się na kolacje do restauracji Amaz. Jedzenie typowo z dżungli - było wyśmienite! Za kolację na trzy osoby (w tym przystawki i danie główne) zapłaciłyśmy około 500 soles. I takk samo jak z hotelem - było warto! Najlepsza kolacja życia.
Na lotnisku w drodze powrotnej należy być minimum 3 godziny przed planowanym odlotem. Kolejki do check in są strasznie długie!

TIP
- najlepiej zrobić road trip do Cusco, niż lecieć tam bezpośrednio z Limy. Organizm zacznie się powoli przyzwyczajać do zmiany i choroba wysokościowa nie będzie przebiegać aż tak drastycznie. Jeszcze lepiej na trzy dni przed samym wylotem do Peru zacząć brać altitude medicine i nie przestawać brać po przylocie do Peru! Na miejscu można żuć liście coca. Jeżeli nie masz możliwości/nie chcesz robić road trip daj sobie 24 godziny w Cusco na relaks i nic nie robienie, żeby organizm mógł się przyzwyczaić do zmiany powietrza.
- zaopatrzyć się w bug spray - najlepszy jest DEET. Powinno się psikać kilkanaście razy dziennie. Ja po trzech godzinach spędzonych w Machu Piccu byłam strasznie pogryziona, pomimo użycia bug spray!
- wziąć ze sobą sunscreen!
- jeżeli wybieracie się do dżungli zdecydowanie długie spodnie i długie koszulki
- ostatnią noc najlepiej spędzić w jakimś lepszym hotelu. Po całej tej podróży jest się strasznie wyczerpanym i chce się zrelaksować.
- jeżeli planujecie lecieć z Cusco do Limy to musicie wziąć wylot na jeden dzień wcześniej przed lotem powrotnym z Limy do USA (lub gdziekolwiek indziej). Peruwiański klimat ma to do siebie, że dużo lotów jest odwoływanych.
- w Cusco jest możliwość skoku na bugnee, jednakże nie wiem ile to kosztuje, ani gdzie się znajduje. Otrzymałam taką informację od mojego guide, który gdyby nie to, że nie miałyśmy tyle czasu w Cusco to nawet by nie musiał mnie przekonywać!
- dolary najlepiej wymienić już w Peru.

Świnka morska

 Ceviche ze ślimakami

 Ceviche

 Lama

Chciałam pokazać Wam filmiki z Machu Piccu, ale nagrałam je do góry nogami :(

Dlaczego au pair tyją?

Większość au pair zaraz po przyjeździe do Stanów zaczyna tyć i co za tym idzie po dwóch miesiącach zapisują się na siłownie, żeby pozbyć się nadmiaru ciałka. Ale dlaczego au pair tyją? Można by powiedzieć, że jedzą wszystko co mają w zasięgu wzroku. Osobiście jem dużo. Zawsze jadłam dużo i nigdy się nie przejmowałam moją wagę, z tego względu, że zwyczajnie nie tyłam. A jak już to nawet nie było tego widać i zaraz magicznie dodatkowy kilogram, czy też dwa znikały. Niestety po przyjeździe do Stanów mimo że nie widziałam różnicy w wyglądzie swojego ciała to po trzech miesiącach nie mogłam się zmieścić w moje ulubione jeansy.
Nie jadłam więcej, niż zwykle (a jem bardzo dużo), jak również nie jadłam śmieciowego jedzenia. Amerykanie (przynajmniej ci, których ja spotkałam) nie jadają w sieciówkach typu McDonalds, KFC, Taco Bells, czy innych tego typu fast foodach. Moja obecna host family również nie często zamawia jedzenie, a jak już to jest to najczęściej jedzenie wietnamskie, japońskie lub koreańskie. Jedzą również zdrowiej i mniej, niż Polacy. Pomiędzy posiłkami jedzą owoce lub warzywa, a każde główne danie jest świeżo przygotowywane.
Na czy więc polega problem? Jedzenie w Stanach jest zupełnie inne, niż w Europie. Nawet produkty organiczne są bardzo przetworzone. Zjadając na śniadanie bagel z żółtym serem dostarczamy swojemu organizmowi ponad 300 kalorii.przy czym owsianka ma ich 70. Najbardziej tuczy tutaj pieczywo i żółty ser. Tak więc zamiast kanapki z serem na śniadanie wybierz płatki owsiane z owocami! I oczywiście, jeżeli nie masz dobrej przemiany materii to większa ilość jedzenia też sprawi, że będziesz tyć. W związku w tym jedzcie zdrowo i rozsądnie!